Historia
Ludowego Klubu Sportowego
"Słomniczanka" Słomniki
II - Okres niemieckiej okupacji
Wokoło szalała wojenna pożoga, jednak zawodnicy i działacze nie zlękli się i w tajemnicy przed wrogiem rozgrywali nadal mecze piłkarskie. Z biegiem czasu drużyna skonsolidowała się. Pozyskano nowych zawodników i znów Słomniki dawały znać o sobie. Z narażeniem nieraz życia rozgrywano potajemnie mecze na łąkach niedźwiedzkich, którym przyglądała się tyko garstka najwierniejszych sympatyków. Prezesem Klubu został Kolega Braun, który w warunkach konspiracyjnych zaczął zbierać datki na zakup sprzętu sportowego, organizował wyjazdy drużyny do sąsiednich miasteczek, sprowadzał obce drużyny do Słomnik, czyli jednym słowem prowadził zorganizowaną choć konspiracyjną działalność sportową. Za zebrane składki zatrudniono instruktora Kolegę Szeligę z Krakowa. Częstymi gośćmi w Słomnikach były drużyny krakowskie takie jak: Wisła, Cracovia, Garbarnia a nawet polska drużyna ze Śląska KS Orzeł Gliwice. Krakowskie drużyny chętnie przyjeżdżały do Słomnik, gdyż miały w naszej drużynie godnego partnera i swobodę działania, gdyż okupant w Krakowie nie zezwalał rozgrywania spotkań piłkarskich. Słomniki stały się więc w okresie okupacji "mekką" drużyn piłkarskich. Tutejsze władze okupacyjne nieraz przez palce patrzyły na działalność KS "Słomniczanka" bo Zarząd potrafił łapówkami zamydlić oczy okupantowi. Rozgrywano również mecze z drużynami Wermachtu, które stacjonowały w Słomnikach i okolicy. Komendant miasta Słomniki niejaki Mosser zezwalał na takie spotkania, a mieszkańcy mogli oglądać wybitnych piłkarzy takich jak: bramkarz Staszek, który grał w niemieckiej lidze oraz słynny Hans który występował na Igrzyskach Olimpijskich w 1936 r. w Berlinie. Z biegiem czasu nasz Klub stał się również organizacją konspiracyjną., która miała za zadanie nie tylko grać w piłkę, ale również przeprowadzać akcje dywersyjno—sabotażowe.
Do drużyny oprócz 2-ch zawodników z Wermachtu przybyli również bardzo dobrzy piłkarze jak: Mączka J. z KS Granat Radom, Bracia Beliczyńscy z AKS Niwka, Bolesław Szubert z KS Olsza oraz Józef Mamoń zwany popularnie "motorkiem", bracia Zegarkowscy z KS Dąbskiego, którzy zostali przez okupanta w roku 1941 rozstrzelani na Dąbiu. Z miejscowych zawodników należy wymienić braci Ciałowiczów J. St., Mazurkiewicz Józef, Ciesielski Wincenty, Kozłowski Ryszard, Mochalski Edward, Brykalski Włodzimierz, Filipowicz Józef, Janicki Paweł, Bratek Wiesław, J. S. i Władysław Jędrychowscy, Baradziej Zbigniew, Smiłkowski Zbigniew i Szubert Bolesław. W Zarządzie pracowali doświadczeni działacze jak: Kantorowicz Piotr, Braun Jan, Rutkowski Franciszek, Kowalski Wiesław, Mulewicz Maksymilian, Kura Zygmunt, , Kaliszka Stefan, Rutkowski Feliks, Zygmuntowicz Piotr, Mulewicz Stanisław, Król Zdzisław, Sędzia Lech, Ciałowicz Józef, Mrożkiewicz Jan. W okresie okupacji Słomniki miały bardzo mocną drużynę, która w tym okresie przebrała tylko 3 mecze a to: z KS Cracovia. 1:3. Cracovia wystąpiła w swym najsilniejszym składzie z Bobulą, Rybickim, Różankowskimi, Gędłkiem, Szeligą. Z Garbarnią, która wystąpiła z Nowakiem, Parpanem Leopoldem, Felusiem, Kiedrajem 2:4 i 0:1 . Kilka meczy rozegrała Słomniczanka z Wisłą remisując 2:2, Sędziszowem 5:5, KS Nadwiślan KS Groble. W Nadwiślanie występowali tacy zawodnicy jak: Kohut Józef, Wapienniczy i Cholewa, zaś w KS Groble Trojan, Baran, Nastoborski, Kaleta i słynny wówczas bramkarz Gołębiowski.
A oto kilka wyników jakie uzyskała drużyna ze Słomnik w okresie okupacji:
- Słomniczanka - Wolbrom 3:0
- Słomniczanka - Zwierzyniecki 4:1 i 3:1
- Słomniczanka - Krowodrza 3:1 i 4:0
- Słomniczanka - Łobzowianka 4:2 i 5:1
- Słomniczanka - Korona 3:1 i 3:0
- Słomniczanka - Kazimierza W. 1:0 i 4:1
- Słomniczanka - Skała 4:2 i 5:0
- Słomniczanka - Proszowice 6:2
- Słomniczanka - Miechów 5:1
- Słomniczanka - Pilica 7:0
- Słomniczanka - Koszyce 2:0 i 2:1
- Słomniczanka - Nowe Brzesko 5:1 i 3:0
- Słomniczanka - Juvenia 1:0
- Słomniczanka - Skalbmierz 5:1
Sprzętu drużynie nie brakowało, bo oto dbał oddany klubowi Kierownik drużyny Kolega Braun, na codzień kierownik sklepu obuwniczego. Atmosfera panowała dobra i Klub rozwijał się prawidłowo. Ponieważ piłka nożna była bardzo popularna w Słomnikach zaczęły powstawać nowe drużyny takie jak: Klub Sportowy Stowarzyszenie (Narodowcy) i KS „P.W.”.
W drużynie KS Stowarzyszenie występowali tacy zawodnicy jak: Józef i Władysław Janikowie, Stanisław Węgrzynowicz, bracia Ciszewscy i inni. W KS PW występowali Teofil Siudmak, Stefan Ciałowicz, Mieczysław Kołacz, L. Wojciechowski, bracia Stankiewiczowie i inni.
Rywalizacja drużyn słomnickich polegała na tym, że często rozgrywano mecze na pieniądze. Która drużyna strzeliła bramkę uzyskiwała od przeciwnika 2 złote, które szły na zakup sprzętu sportowego.
Drużyny dzielnicowe były zapleczem Klubu „Słomniczanka”.